ابن عربی از فیلسوفانی است که بر فلسفه و عرفان اسلامی تاثیر فراوانی گذاشته و بسیاری از عرفا از جمله مولوی تحت تاثیر نظریات وی هستند. یکی از نظریات قابل توجه وی، نظریه عذاب اخروی و ماهیت جهنم است. ابن عربی همه افعال خداوند را مایه لطف می داند و عذاب را هم گونه ای از رحمت می شمارد. وی معتقد است عذاب امری نسبی است و بستگی به عادت و ذائقه افراد دارد . بر اساس این عقیده، همانگونه که کرم ها و حشرات در مرداب ها و میان زباله در خوشی و لذت به سر می برند اهل دوزخ نیز به عذاب خو گرفته و با آن سرگرم می شوند و عذاب در مذاقشان شیرین می گردد.(نقل از فصوص الحکم ، با ترجمه و توضیح صمد موحد، ص393)
